Μετά από τόσους δημόσιους χώρους πρασίνου, μετά από τόσους κοινόχρηστους πνεύμονες στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας που έγιναν βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα, στην αλυσίδα ήρθε να προστεθεί και η πλατεία του Α’ Νεκροταφείου. Από το 2006 η εταιρία «ΑΚΤΩΡ Α.Ε.» (συμφερόντων Μπόμπολα) άρχισε να κινεί συγκεκριμένες διαδικασίες για την κατασκευή τετραόρωφου υπόγειου χώρου στάθμευσης στην πλατεία του Α’ Νεκροταφείου. Τότε συνέταξε μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων την οποία ενέκριναν με περιέργως…συνοπτικό τρόπο τα Υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ, Πολιτισμού και Αγροτικής Ανάπτυξης.Η υπόθεση, όμως, έχει την αφετηρία της γύρω στο 2001, σε μια Αθήνα που προετοιμαζόταν να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες και προσπαθούσε πυρετωδώς να κλείσει όλες τις συσσωρευμένες πληγές δεκαετιών ή μάλλον να τις σκεπάσει για να μη φαίνονται. Μία από αυτές τις χρόνιες πληγές του κέντρου της Αθήνας ήταν και παραμένει φυσικά το πάρκινγκ. Έτσι, σε μια από τις συνήθεις και προχειροσχεδιασμένες νομοθετικές ρυθμίσεις εκείνης της εποχής, αποφασίστηκε η κατασκευή μεταξύ άλλων, τριών υπόγειων χώρων στάθμευσης στις εξής τρεις περιοχές της Αθήνας: στην πλατεία του Α’ Νεκροταφείου, στην οδό Διοχάρους κοντά στο Χίλτον και στην οδό Δημητρακοπούλου στην Καλλιθέα. Ειδικά η περιοχή του Α’ Νεκροταφείου, είχε υποβληθεί την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων σε πολλά πειράματα κυκλοφοριακών ρυθμίσεων καθώς βρισκόταν δίπλα στο Καλλιμάρμαρο και εθεωρείτο ολυμπιακή ζώνη. Οι κινήσεις, όμως, για την υλοποίηση του σχεδίου αυτού στην περιοχή μας δεν ξεκίνησαν και το επιχειρηματικό ενδιαφέρον για την κατασκευή των γκαράζ αναζωπυρώθηκε στο τέλος του 2005. Επρόκειτο για μια εποχή κατά την οποία η παραχώρηση χώρων πρασίνου από τους δημόσιους φορείς σε εργολάβους για την κατασκευή έργων, με πρόφαση το κοινωνικό συμφέρον, εξελισσόταν σε μια πάγια θλιβερή συνήθεια. Τα μεγάλα εργολαβικά και επιχειρηματικά συμφέροντα που, ως γνωστόν, δραστηριοποιούνται, συχνά με τις ευχές της δημοτικής αρχής, είδαν στην πλατεία του Α’ Νεκροταφείου ένα ακόμη πεδίο κερδοσκοπικών ευκαιριών που δεν έπρεπε να πάει χαμένο.
Έτσι, υπέβαλαν προς έγκριση στο ΥΠΕΧΩΔΕ και στα άλλα υπουργεία μία έκθεση περιβαλλοντικών επιπτώσεων που μόνο τέτοια δεν αποτελεί με την προχειρότητα και την τεχνική της αδυναμία. Η έκθεση επιχείρησε να αποσιωπήσει μια σειρά σοβαρών περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων που ελλοχεύουν για τους κατοίκους και την περιοχή από την κατασκευή του εν λόγω γκαράζ.
Το πρώτο και πιο σημαντικό, ίσως, ζήτημα είναι η κοπή των δέντρων (πάνω από 100) που απλώνονται στην πλατεία του Α’ Νεκροταφείου. Από την κοπή δε θα γλιτώσουν τα ιδιαίτερα πολύτιμα δέντρα της περιοχής (όπως οι λεύκες) που απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα, βασικό ρύπο της πόλης μας και παράγουν οξυγόνο, συντελούν στη μείωση των ακραία υψηλών θερμοκρασιών και συμβάλλουν στην παροχέτευση των ομβρίων υδάτων. Σύμφωνα, μάλιστα, με όλα τα στοιχεία της έκθεσης της εταιρίας ο υπάρχων χώρος της πλατείας θα μετατραπεί σε μία έκταση από μπετόν-οροφή του γκαράζ, με δυνατότητα τοποθέτησης χώματος βάθους ενός περίπου μέτρου, στο οποίο είναι αδύνατο να επαφυτευθούν και να επιβιώσουν τα δέντρα. Σε συνδυασμό με την προβλεπόμενη διαμόρφωση και του υπέργειου χώρου της πλατείας με κατασκευές (ανελκυστήρες, κλιμακοστάσια, φωταγωγούς) που θα εξυπηρετούν το γκαράζ, η εικόνα ενός τεχνητού χλοοτάπητα φαίνεται η πιο πιθανή...Όσον αφορά το ενδεχόμενο μεταφύτευσης των δέντρων της πλατείας μας, ανάλογα εγχειρήματα του παρελθόντος, όπως στο Μέγαρο Μουσικής, έχουν αποτύχει παταγωδώς με τα δέντρα να ξεραίνονται τελικά σε μια αποθήκη.
Ακόμα, όπως προβλέπεται από την έκθεση του έργου, ο χώρος στάθμευσης θα κατασκευαστεί δίπλα στις οδούς Δέφνερ, Τριβωνιανού και Μαλάμου οι οποίες αποτελούν στενούς δρόμους και η συνεχής είσοδος και έξοδος των οχημάτων από τις πύλες του γκαράζ –ιδιαίτερα τις ώρες αιχμής- θα πνίξει την περιοχή στα καυσαέρια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι, σύμφωνα με τις πολεοδομικές διατάξεις, τα γκαράζ πρέπει να κατασκευάζονται σε λεωφόρους για την ομαλότερη διέλευση των οχημάτων αλλά και των καυσαερίων τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα αυτοκίνητα που κινούνται στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας προβλέπεται να τετραπλασιαστούν! Σε τελευταία ανάλυση, αξιοσημείωτο είναι πως το συγκεκριμένο έργο θα αποτελεί μία ακόμα εξυπηρέτηση προς τα Ι.Χ., τη στιγμή που η περιοχή είναι κοντά σε μετρό, τραμ, ενώ ακριβώς δίπλα από την πλατεία του Α’ Νεκροταφείου, στις λεωφόρους Ηλιουπόλεως και Βουλιαγμένης, διέρχονται τις καθημερινές, περίπου 60 λεωφορεία την ώρα με συχνότητα διέλευσης στις στάσεις ανά 2-3 λεπτά! Πώς λοιπόν διατείνονται οι αρμόδιοι δημόσιοι φορείς ότι ενθαρρύνουν τους κατοίκους -ιδιαίτερα του κέντρου- να χρησιμοποιούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς όταν συναινούν πανηγυρικά στην κατασκευή του εν λόγω γκαράζ;
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα απασχόλησαν τους 24 κατοίκους και καταστηματάρχες της περιοχής που προχώρησαν πριν από δύο περίπου χρόνια σε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να αποτρέψουν την κατασκευή του έργου. Το κείμενο αυτό στόχο έχει να γνωστοποιήσει το γεγονός στους κατοίκους της περιοχής για να ενδυναμωθεί και να αποκτήσει ευρύτερο τοπικό έρεισμα ο δικαστικός αγώνας, αλλά παράλληλα για να αποκτήσει και πολιτικά χαρακτηριστικά, μέσω της δραστηριοποίησης επιτροπής κατοίκων ενάντια στην κατασκευή του γκαράζ. Γιατί όπως λέει η γνωστή ρήση «ενός κακού μύρια έπονται»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου